تفسیر سوره توبه – آیات ۷۹-۱۲۹
اين آيات در ادامه بررسي وضعيت منافقان، ابتدا عيبجويی و تمسخر آنان نسبت به مؤمنان و كيفر سخت آنان، معرّفی پيشتازان از مهاجر و انصار، احكام فقهی و اخلاقی زكات و صدقات واجب و در مرئی و منظر خدا را بيان ميكند؛ آنگاه به بهانهجويیهای منافقان در عدم شركت در جهاد مالی و بدنی میپردازد و آنان كه برای فرار از جنگ از پيامبر اذن میگيرند، مذمت میكند. در پايان، افزون بر معرّفی جهادگران واقعی، از كسانی كه از جنگ با دشمن تخلف كرده و سپس توبه كردند، ياد ميكند و پاداش نيكوكاران در جبهه و جهاد را بهترين عملشان میداند و به جهاد و كوچ فرهنگی و قتال با كافران فرمان میدهد و در نهايت پيامبر اكرم (ص) را دلسوز امّت و رؤوف و مهربان به مؤمنان معرفی میكند.