مکتب تشیع به روایت علامه جوادی آملی

پس از کتاب «شیعه در اسلام» علامه طباطبایی(ره)، کتابی در تراز جهانی برای معرفی مکتب اهل‌بیت(ع) ارائه نشده است. این اثر با رویکردی نو و علمی تدوین شده تا بتواند در دانشگاه‌ها، مراکز اسلام‌پژوهی و گفت‌وگوهای بین‌المللی مرجع قرار گیرد.
بخشی از بیانات آیت الله جوادی آملی حفظه الله در مورد این کتاب:
ایشان با تشریح جایگاه شیعه در اسلام اظهار داشتند: شیعه در حقیقت یک فرقه از اسلام نیست، بلکه مسلمان واقعی و اسلام‌شناس حقیقی است؛ زیرا از مبدأ تا معاد و از معاد تا مبدأ سخن علمی برای گفتن دارد. شیعه از وجوب و یقینیات الهی سخن می‌گوید و مهم‌ترین مسئله کلامی آن، ضرورت نصب الهی است؛ یقینا خدا باید نصب بکند یک و این وجوب عن الله است نه علی الله، و همچنین خداوند نخواست صرفاً انسان را خلق کند، بلکه خلیفه‌الله را آفرید و به فرشتگان فرمود بر خلیفه‌الله سجده کنند. تبیین این مباحث کلامی، مسیر فهم صحیح دین را برای انسان‌ها روشن می‌سازد.
ایشان تأکید کردند: اسلام واقعی همان است که شیعه بیان می‌کند و شناخت درست دین بدون توجه به امامت و آموزه‌های اهل بیت امکان‌پذیر نیست. شیعه با اتکا به آموزه‌های اهل بیت، از تفسیر و معقولات آنان بهره می‌برد و همواره سعی دارد تا معارف قرآنی و دینی را زنده نگه دارد.
معظم له بیان داشتند: فهم درست دین و معارف اهل بیت، شناخت دقیق خدا و ایمان به عصمت ائمه، نقش مهمی در هدایت انسان دارد و شیعه در حفظ و تبیین این آموزه‌ها نقشی محوری دارد.
معظم له با اشاره به آثار بزرگان حوزه، بر اهمیت مطالعه دقیق آثار علمی و کلامی تأکید کردند و بیان داشتند: بررسی دقیق و علمی این آثار، زمینه رشد و آگاهی دینی و فرهنگی جامعه را فراهم می‌آورد؛ نقد و اشکال علمی نه تنها مانع پیشرفت نیست، بلکه باعث رشد و باروری علمی می‌شود و هر نسل باید با طرح و روش جدید به بازخوانی و توسعه این آثار بپردازد.