فهرست
- مقدمۀ مصحح
- بیان احوال امیر سید علی همدانی
- مشارب الاذواق
- المقدمه
- فهرست اعلام
بخشی از مقدمه
و چون قصیدۀ میمیۀ شیخ عارف محقق، ابو حفص عمربن فارض مصری قدست اسراره از آن جمله بود که ابواب ابیات آن مشحون لطایف و حقایق، و اصداف الفاظ آن مملو جواهر دقایق است مبتنی بر استعارات از ذکر مدام و میخانه و کأس و ساقی، مؤسس بر اشارات بنتایج آثار تجلیات جمال وجه باقی، بجهت ردّ انکار محجوبان جامد، وردع اصرار طاعنان جاحد، بر اثر هر بیت کلمهای چند بر سبیل اختصار تحریر افتاد، و بر حقایق اشارات و دقایق مرموزات ناظم، و لطایف استعارات و غرایب نکت و اشاراتی که میان این طایفه متداول است ایمائی کرده شد…
از متن کتاب
- ای عزیز بدان که: بعضی از اهل عرفان اصول و مراتب و صفات محبت را باعتبارات ذکر کنند، چون صبابت و شوق و رَمَقَه و وَمَقَه و وُدّ و خُلّت و حبّ و تَوَقان و عشق و هوی و غیره.
اول آن لحظه و رمقه است، و آن ماده محبت و اصل مودت است، و بعضی آن را از مراتب محبت شمرند و نه چنان است، زیرا که لحظه و رمقه محبت را به مثابت نطفه است آدمی را، چنان که نطفه را آدمی نخوانند، همچنان رمقه و لحظه را محبت نگویند.
- نقل است که ناظم علیه الرحمه مدت شش ماه در محروسۀ مصر جامع از هر معتکف بود، و شیخ محی الدین عربی در طبقه علیا هم در آن ایام معتکف بود، و میان ایشان ملاقات اتفاق نیفتاد، و مدعای نافی آنست که آن زمان، زمان ظهور ولایت بود، پس ناظم در زمان ظهور نفی ظهور کرده باشد، و این محال است.