مردی در تبعید ابدی

مدت‌ها از خویش می‌پرسیدم این کتاب کوچک درباره مردی بسیار بزرگ را حق است به چه کس چه کسان پیشکش کنم تا باز، در حد مقدورات خویش، ادای دینی کرده باشم به تنی یا تنی چند از انها که دینی بر گردن من دارند، و نمی‌رسیدم به پاسخی که یکسره خشنودم کند. حال که بسته می‌شود این نامه، و همچون پایان‌نامه‌یی ست بر زندگی مخلص، عاشق دامن از دست داده‌ی فرهنگ پیوسته پویای ایرانی، باور دارم که بر عهده‌ی وجدان من است که «مردی در تبعید ابدی» را هدیه کنم به جملگی پرچمداران «جشنواره فرهنگی ملاصدرا» و اگر این اثر در برابر آنچه ایشان برای ملا کرده‌اند و می‌کنند کوچک است. باید اقرار کنم که در زندگی من، چیزی بزرگ تر از این، برای پیشکش کردن به چنان بزرگان وجود ندارد.